Μας άφησε κι ο Τζίμης Πανούσης.
Ένας από τους τελευταίους  Έλληνες καλλιτέχνες
με γερό ηθικό υπόβαθρο.
Δυστυχώς, τα κενά δεν αναπληρώνονται πια.

..

ΥΓ. Και η Νεοελληνική φάρσα συνεχίζεται.
Πρώτοι-Πρώτοι οι Νταλάρας και Τσίπρας, βγήκαν να συλληπηθούν.
Που Ντροπή. Ησύχασαν βλέπετε.
Τώρα πια και άγαλμα θα του φτιάξουν…………….

Continue reading →

Οικονομική ελευθερία θα πρέπει να σημαίνει απελευθέρωση από την οικονομία, απελευθέρωση απ’ την καθημερινή πάλη για την ύπαρξη, απαλλαγή απ’ την ανάγκη να κερδίζουμε τη ζωή μας। Πολιτική ελευθερία θα πρέπει να σημαίνει απελευθέρωση απ’ την πολιτική αυτή πάνω στην οποία τα άτομα δεν μπορούν να ασκήσουν ουσιαστικό έλεγχο। Πνευματική ελευθερία θα πρέπει να σημαίνει αποκατάσταση της ατομικής σκέψης, που είναι σήμερα πνιγμένη από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και θύμα της διαπαιδαγώγησης। Θα πρέπει ακόμα να σημαίνει ότι θα πάψουν να υπάρχουν κατασκευαστές της «κοινής γνώμης», και η ίδια η κοινή γνώμη ακόμα। Αν οι προτάσεις αυτές έχουν έναν τόνο εξωπραγματικό, αυτό δεν συμβαίνει επειδή είναι ουτοπικές, αλλά επειδή είναι ισχυρές οι δυνάμεις που τις αντιμάχονται।

Continue reading →

της Γ. Μουρίκη

α) Να ντυθώ ΝΑΙ ή να ντυθώ ΟΧΙ μέχρι τέλους;

β) Να ντυθώ θεσμός ή θεός;

γ) Να ντυθώ Βασσαρέϊκα Νέα ή Παλιά;

δ) Να ντυθώ Παναθηναϊκός Πρωταθλητής ή Παναθηναϊκός Κυπελούχος;

ε) Να ντυθώ Μνημόνιο ή να ντυθώ Μνημόσυνο;

στ) Να ντυθώ μόνιμος κάτοικος ή μονίμως ανέστιος;

ζ) Να ντυθώ swag ή μανουρομήτρα;

η) Να ντυθώ κολομπίνα ή κολοτούμπα;

θ) Να ντυθώ μετανάστρια Αθηναία ή πρόσφυγας Βασσαρέα;

ι) Να ντυθώ δεξιός Κούλης ή αριστερός Αλέκος;

κ) Να ντυθώ για τα πανηγύρια ή για τα μπάζα;

λ) Να ντυθώ δραχμή ή ευρώ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ;

μ) Να ντυθώ τρεις κι ο κούκος ή εμείναμε μανούλα μου εγώ εσύ κι λάμπα;

ν) Να ντυθώ παλιομοδίτισα Καγκελάριος ή Gollum Υπουργός οικονομικών;

ξ) Να ντυθώ Πρόεδρος στα δύο ή Πρόεδρος στα τέσσερα;

o) Να ντυθώ: Είμαι με όλους ή δεν είμαι με κανένα;

π) Να ντυθώ κυβερνητική εκπρόσωπος ή ροζ κότα;

ρ) Να ντυθώ ανάπτυξη ή Πάρτα Όλα;

σ) Να ντυθώ Δώρο Χριστουγέννων ή Δώρο Πάσχα;

τ) Να ντυθώ σύμβουλος σερβιτόρα ή γάτα Ιμαλαΐων;

υ) Να ντυθώ Γιώργος Μάγκας ή Λεβέντης;

φ) Να ντυθώ χρυσό αυγό ή χρυσόμυγα;

χ) Να ντυθώ μετακλητή ή αμετάκλητη;

ψ) Να ντυθώ Φώφη, Φώτης, Σταύρος ή Καημένος;

ω) Να ντυθώ κόκκινη γραμμή ή λευκή κορδέλα;

Άντε και καλά ξεμασκαρέματα!! Continue reading →

Να τι δήλωσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βαγγέλης Αποστόλου, τον Ιούνιο του 2015 για τα μέτρα που φέρνει τώρα.

Αλλά που χάθηκε το Φιλότιμο κι η Τσίπα για να τα βρούν τα Σκύβαλα της Επιδοτούμενης αριστεράς!

Οτιδήποτε θα κάνουν, Όλα θα τα ξεπουλήσουν, για λίγες ακόμη μέρες στην Εξουσία!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ  ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 30 Ιουνίου 2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αποστόλου: Ιδού τα μέτρα-ταφόπλακα του αγροτικού τομέα που ζητούν οι δανειστές.

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφων για τα μέτρα που περιλαμβάνει η πρόταση των δανειστών όσον αφορά τον αγροτικό τομέα, ο Αναπληρωτής Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Βαγγέλης Αποστόλου ανέφερε ότι από την ελληνική κυβέρνηση ζητήθηκε να αποδεχτεί τα παρακάτω μέτρα:

1.         Εξομοίωση της φορολογίας των αγροτών με τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις.

2.         Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης από 13 % σε 26%.

3.         Αύξηση της προκαταβολής φόρου από το 27,5% στο 100%.

4.         Κατάργηση της απαλλαγής από φόρο των επιδοτήσεων για ποσό έως 12.000 ευρώ.

5.         Κατάργηση της επιστροφής για τον φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο για τους αγρότες.

6.         Μείωση στο μισό της επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης για τον προϋπολογισμό του 2016.

7.         Αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος.

8.         Τριπλασιασμός εισφορών στον ΟΓΑ. Continue reading →

γράφει ο Γιώργος Κοκκινάκος*

Ποτέ άλλοτε το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα δεν είχε τόση εντροπία, αλλά και ποτέ ίσαμε τώρα δεν υπήρχε αυτή η ηγεμονία της ιδεολογίας του καπιταλισμού στην κοινωνία. Πραγματικά το καπιταλιστικό φαντασιακό έχει καταλάβει και κυριαρχεί στο μυαλό και στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου

Οι άνθρωποι πλέον δεν ονειρεύονται, δεν ζητούν ένα άλλο σύστημα πιο ανθρώπινο και πιο ελεύθερο, δεν έχουν κανένα όραμα για μια άλλου τύπου κοινωνική οργάνωση. Μέσα ακόμα και από την κρίση του καπιταλισμού, δεν αναδύεται ο άνθρωπος του μέλλοντος όπως συνέβαινε σ” όλες τις παλαιότερες κοινωνίες σε κρίση.

Ο καπιταλισμός ιδιαίτερα με την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» –ή του κρατικού καπιταλισμού καλύτερα– έγινε πιο επιθετικός αλλά και ο πλανήτης πιο ασταθής και πιο ανισόρροπος. Η πρόβλεψη του Κέινς ότι μέσω του καπιταλισμού όλες οι ανάγκες του ανθρώπου θα ικανοποιούνται –έτσι έλεγε το 1928- με ένα μικρό μόνο μέρος της εργασιακής του απασχόλησης για να ικανοποιηθεί ο παλαιός Αδάμ μέσα μας, όχι μόνο δεν ίσχυσε αλλά δείτε πώς είναι ο κόσμος σήμερα.

Ο νέος άνθρωπος

Ο καπιταλισμός πριν φανερώσει τα αδιέξοδά του κατέστρεψε τον ψυχισμό των ανθρώπων, διαμόρφωσε ένα νέο ανθρωπολογικό τύπο. Ο καπιταλισμός πώς κατάφερε να διαμορφώσει αυτόν τον ανθρωπολογικό τύπο; Εναν άνθρωπο μοναχικό, νευρωτικό, φοβικό και φοβισμένο αλλά και ατομιστή, επιθετικό, λαίμαργο, αποθηκευτικό, καταναλωτικό και ενεργοβόρο;

Καριερίστα, αμοραλιστή, εγωιστή, αμετροεπή, ασεβή με τη φύση και το περιβάλλον, ανταγωνιστικό; Εναν άνθρωπο «κάτοικο του εγώ» και απηνή διώκτη τού «εμείς», έναν άνθρωπο που ακόμα και στη σημερινή γενική καταστροφή, διατηρεί μια ψευδαισθητική πιθανότητα ατομικής διαφυγής; Ο καθένας μας πρέπει να σκεφτεί ότι ατομικός άνθρωπος δεν υπάρχει.

Ο καθένας από μας αν μεγάλωνε έξω από τους άλλους ανθρώπους δεν θα ήταν άνθρωπος αλλά κάτι άλλο. Ο άνθρωπος είναι ο κοινωνικός άνθρωπος. Αυτή είναι η ιστορική και επιστημονική νομιμοποίηση του αιτήματος μιας κοινωνίας της αλληλεγγύης, του μοιράσματος, της συλλογικότητας, της ευθύνης και της ελευθερίας.

Μιας κοινωνίας που θα επιτρέπει σε κάθε μέλος της να αυτοπραγματώνεται.

Δυο λύκους έχει μέσα του κάθε άνθρωπος έλεγε ο γερο-Ινδιάνος στον εγγονό του. Τον καλό και τον κακό. Και ποιος κερδίζει παππού; Ρωτά ο εγγονός. Αυτός που ταΐζεις, παιδί μου. Continue reading →

Ψήφισαν  175 

67 Νέα Δημοκρατία

39 Συριζα

26 ΠΑΣΟΚ

10 Λαϊκή Ενότητα

10 ΚΚΕ

13 XA

3 Ανταρσύα

2 Ποτάμι

1 EΠAM

1 Ανεξάρτητοι Έλληνες

1 Ένωση Κεντρώων

2 Λοιποί – Άκυρα – Λευκά

Υστερόγραφο: Καλοφάγωτο το 3ο

Τη Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015 η κυβέρνηση της επενδυτικής αριστεράς, έχοντας εξασφαλίσει εθνική συνεννόηση και ομοψυχία για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία του ΝΑΙοελληνικού κρατιδίου, συμφώνησε με τους δανειστές την εφαρμογή του 3ου και φαρμακερού μνημονίου, και ολοκλήρωσε το έγκλημα που είχαν ξεκινήσει να διαπράττουν οι προκάτοχοί της.

του Γιάννη Μακριδάκη

Το πελατειακό κράτος που έχτισαν οι νεοέλληνες με κορμό τα κόμματα της μεταπολίτευσης, ο αλόγιστος δανεισμός για την εξυπηρέτηση πολυπληθών κομματικών στρατών και για μίζες αναίσχυντων, μικρόνοων και επίορκων πολιτικών ανδρών κάθε βαθμίδας και υποστάθμης, οι πολιτικές απομάκρυνσης των ανθρώπων από τις αξίες και την παραγωγή και μετάλλαξής τους σε χειραγωγούμενους καταναλωτές δέσμιους μηνιαίου μισθού για την επιβίωση, η μεθοδευμένη σταδιακή απαξίωση οτιδήποτε δημόσιου και η εξύμνηση της ιδιωτικότητας, η χρηματιστηριακή φούσκα, η καταστροφική “ανάπτυξη” και η μαζική αποβλάκωση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού μέσω της κατανάλωσης και του εύκολου δανεισμού, η εξαθλίωση και εκκαθάριση κατόπιν των χειραγωγημένων, συνάμα με την εκποίηση της χώρας και την εκπόρνευση των φυσικών της πόρων και του δημόσιου πλούτου της ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του διαρκούς αυτού πολιτικού εγκλήματος.

Βασικές ιστορικές στιγμές του ήταν αδιαμφισβήτητα η ανακατανομή του χρήματος μέσω του χρηματιστηριακού κραχ, η ένταξη κατόπιν της χώρας από τον Σημίτη στη ζώνη του σκληρού ευρώ δίχως να έχει παραγωγική βάση και ενώ ήταν ήδη υπερχρεωμένη, η εθνική παράκρουση των γηπέδων και των σταδίων που όρισε την έναρξη μιας εποχής καταστροφικής “ανάπτυξης”, αμετροέπειας και συνεχούς πολιτικού ευτελισμού, η μετέπειτα ένταξη της χώρας από τον ΓΑΠ στο ΔΝΤ και τέλος, η υπογραφή της οριστικής παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας και της ζωής των πολιτών από τον Τσίπρα και την εθνικά ομόψυχη Βουλή των ολίγιστων πατριδοκάπηλων.

Γινόμαστε Ευρώπη, είχε πει τότε, την εποχή των χρηματιστηριακών σκανδάλων και της οικονομικής αιχμαλωσίας ο Πρωθυπουργός Σημίτης, τα κουρεία θα γίνουν κομμωτήρια και τα καφενεία καφετέριες. Έτσι ακριβώς είχε πει μια μέρα του Αυγούστου καθώς στεκόταν φρεσκοκουρεμένος και χαμογελαστός ο αναιδής έξω από το μπαρμπέρικο που συνήθιζε να πηγαίνει τα καλοκαίρια στη Σίφνο και δυστυχώς εξελείφθη και ερμηνεύτηκε η δήλωσή του αυτή από την ήδη προετοιμασμένη να αποδεχτεί όλα όσα θα ακολουθούσαν νεοελληνική κοινωνία, ως ένδειξη προόδου και όχι ισοπέδωσης. Continue reading →

του Γιώργου Μελέτη

Για τα Σενάρια που κυκλοφορούν για τον επερχόμενο Πρόεδρο
(και επειδή αυτές τις 2-3 μέρες είδαμε ότι συνήθως επιβεβαιώνονται):

Η πρόταση για Καραμανλή η Αβραμόπουλο Σηματοδοτεί
την Συνέχεια του Προϋπάρχοντος (Σάπιου;) Πολιτικού Συστήματος
και όχι την Ανατροπή του.
(Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη κατηγορία εναντίον τους).
Θέλω να ξεκαθαρίσω επίσης, ότι τα παραπάνω γράφονται
όχι γιατί υπάρχει κάποια εμμονή
είτε ενάντια στην συντηρητική παράταξη,
είτε (πολύ περισσότερο) για “Αριστερό” Πρόεδρο
(Έχουμε Mujica; Δεν έχουμε!).
Πιστεύω όμως, ότι αν ο Συριζα θέλει να απευθυνθεί στον συντηρητικό πολίτη
θα ήταν πολύ καλύτερα να προτείνει για Πρόεδρο
ένα πρόσωπο από το χώρο των Επιστημών, της Εκπαίδευσης η του Πολιτισμού,
συντηρητικό μεν, αλλά καθαρό και χωρίς προφανείς διασυνδέσεις με το πολιτικό σύστημα.
Η επαφή μας, τους τελευταίους μήνες, με τους συντηρητικούς ψηφοφόρους Continue reading →

Για τη φρενίτιδα της χριστουγεννιάτικης κατανάλωσης

Του George Monbiot, δημοσιεύτηκε στη Guardian

Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζονται, τίποτα που να μην έχουν ήδη, τίποτα που ακόμη και να θέλουν. Οπότε τους αγοράζεις ένα ηλιακά κινούμενο φυτό, μια βούρτσα για τον αφαλό ή ένα σετ μίνι-γκολφ για την τουαλέτα. Φαίνονται διασκεδαστικά την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων, βαρετά τη δεύτερη, ντροπιαστικά από την τρίτη και μετά. Ως τη δωδέκατη μέρα έχουν μετατραπεί σε σκουπίδια. Για 30 δευτερόλεπτα αμφιλεγόμενης διασκέδασης, ή ένα ηδονιστικό ερέθισμα που διαρκεί όσο και μια δόση νικοτίνης, εγκρίνουμε τη χρήση υλικών των οποίων οι επιπτώσεις θα είναι ορατές για γενιές μετά.

Κάνοντας έρευνα για την ταινία της Η Ιστορία των Πραγμάτων, η Annie Leonard ανακάλυψε πως από τα υλικά που ρέουν μέσω της οικονομίας του καταναλωτισμού, μόνο 1% παραμένει σε χρήση έξι μήνες μετά την πώληση [1]. Ακόμα και τα αγαθά που θα περιμέναμε να διαρκέσουν περισσότερο, σύντομα καταδικάζονται σε αχρηστία είτε επειδή είναι προσχεδιασμένα να χάνουν τη χρήση τους (χαλάνε γρήγορα), είτε επειδή θεωρείται πως την έχασαν (βγαίνουν εκτός μόδας).

Αλλά πολλά από τα προϊόντα που αγοράζουμε, ειδικά για τα Χριστούγεννα, δε μπορούν να χάσουν τη χρήση τους, γιατί δεν είχαν καμία χρησιμότητα ποτέ. Ένα ηλεκτρονικό μπλουζάκι drum-machine, ένας κουμπαράς Darth Vader που μιλάει, μια θήκη για το iPhone σε σχήμα αυτιού, ένας ατομικός ψύκτης για κουτάκια μπύρας, μια οδοντόκρεμα με γεύση μπέικον, ένας σκύλος που χορεύει: Κανείς δεν περιμένει πως θα χρησιμοποιηθούν, ούτε ακόμα πως θα τα ξανακοιτάξουν μετά τη μέρα των Χριστουγέννων. Είναι σχεδιασμένα για να σου πουν ευχαριστώ, ίσως να προκαλέσουν και κάνα-δυο γέλια και μετά να πεταχτούν. Continue reading →