η Μορφή Του θα Ζει όσο κι εμείς
…που Τον Αγαπήσαμε…
η Μουσική Του όμως θα Ταξιδεύει
…στους Αιώνες των Αιώνων…
…και όλο και Λιγότεροι…
…και Όχι οι Καλύτεροι…
Γεγονότα, Ιστορίες, Φωτογραφίες, Τραγούδια από τις μέρες που πέρασαν αλλά δεν χάθηκαν, ακόμα. Memories, Stories, Songs, Photos from days that are left behind but not yet lost.
η Μορφή Του θα Ζει όσο κι εμείς
…που Τον Αγαπήσαμε…
η Μουσική Του όμως θα Ταξιδεύει
…στους Αιώνες των Αιώνων…
…και όλο και Λιγότεροι…
…και Όχι οι Καλύτεροι…
Βόρεια της Σπάρτης, σε απόσταση μόλις 11 χιλιομέτρων και πάνω στην κεντρική αρτηρία προς την Τρίπολη, βρίσκεται η αρχαία Σελλασία. Μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικά της Σελλασίας, βρίσκεται ο οικισμός του Βουρλιά, στον οποίο οι Γερμανοί ήδη από το καλοκαίρι του 1943 είχαν εγκαταστήσει μια ισχυρή στρατιωτική βάση. Οι λόγοι που επιλέχθηκε ο Βουρλιάς ήταν καθαρά στρατιωτικοί. Η περιοχή ήταν ιδιαίτερα καλή, αφού ήταν ένα κανονικό φυσικό οχυρό, με εξαιρετική ακουστική και απρόσκοπτη θέα. Κοντά σε μεγάλο αστικό κέντρο και κόμβος για τη συγκοινωνία των χωριών του Ταΰγετου και του Πάρνωνα. Continue reading
Ακούστε τώρα την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο,
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, στη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί,
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.
Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί,
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.
Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που απ’ τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα…
——————————————————————– Continue reading
3o Ορεινό Φεστιβάλ
Γη κι Ελευθερία
3-4-5 Ιουλίου
Βέρροια – Πάρνωνας – Βόρεια Λακωνία
Αναδιπλωνόμαστε
ψηλά πάνω στο βουνό
για:
να ανασυνταχτούμε
να μετρηθούμε
να σκεφτούμε
να συζητήσουμε
να αποφασίσουμε
Του Κων/νου Τζαννέτου*
Την τελευταία δεκαετία, οι γνώσεις μας για την περίοδο της 1ης Οθωμανικής κυριαρχίας (1460-1688) σε αρκετές περιοχές της Πελοποννήσου έχουν εμπλουτισθεί με αφορμή την δημοσίευση πρωτότυπων ιστορικών πηγών από τα τουρκικά αρχεία1. Συνολικά όμως για τον Πελοποννησιακό χώρο οι γνώσεις μας είναι λιγοστές και αποσπασματικές Σύμφωνα με τον Β. Παναγιωτόπουλο «…Οι γνώσεις μας για την δημογραφία και την οικονομία των ελληνικών τόπων και ιδιαίτερα της Πελοποννήσου από το 1520-30 έως το 1685 βρίσκονται σε εμβρυακή κατάσταση…»2 μια αναφορά που παρά το πέρασμα τριάντα περίπου χρόνων παραμένει επίκαιρη.
Πηγή γνώσεων για τον Λακωνικό χώρο και ειδικά για την περιοχή μας, παραμένουν τα εκκλησιαστικά τεκμήρια3. Οι οικοδομικές και αγιογραφικές δραστηριότητες στις αρχές του 17ου αιώνα στις δυο μεγάλες μονές της περιοχής μας τους Αγ. Σαράντα4 και τους Αγ. Αναργύρους5, με τη συνδρομή χορηγών, φανερώνουν έναν νέο δυναμισμό6. Παράλληλα σε πολλά χωριά της περιοχής μας πραγματοποιούνται αξιόλογες ανεγέρσεις και αγιογραφήσεις εκκλησιών (Βέροια, Τζίτζινα, Μ. Βρύση, Χρύσαφα ). Αξίζει να προσθέσουμε ότι η μονή των Αγ. Σαράντα λόγω της προνομιακής φορολογικής μεταχείρισης της από τα τέλη του 16ου αιώνα7αυξάνει την περιουσία της με προσαρτήσεις μικρότερων μονών καθώς και με δωρεές κτημάτων από πιστούς των γύρω χωριών.
Από την παραπάνω έντονη-όπως τεκμαίρεται-δραστηριότητα, έχουμε την εικόνα ενός μάλλον πυκνού πληθυσμού, στενές σχέσεις των χωριών με τις μονές και τέλος μια προσπάθεια ελέγχου της διαχείρισης μεγάλων εκτάσεων από τις μονές που ίσως μπορεί να συσχετισθεί και με τη γενικότερη τάση για ισχυροποίηση του ρόλου της κεντρικής εξουσίας ιδιαίτερα στα τέλη του 16ου αιώνα.
Ωστόσο, οι παραπάνω έμμεσες πληροφορίες για την περιοχή μας και τα γενικά συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από μόνα τους δεν αρκούν προκειμένου να προσδιορίσουν ακριβώς τα δημογραφικά δεδομένα, τον όγκο των καλλιεργούμενων εκτάσεων ή τις επί μέρους καλλιέργειες8. Η πηγή που θα μας διαφώτιζε για την εποχή αυτή είναι τα οθωμανικά αρχεία που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, και τα πρωτότυπα φορολογικά κατάστιχα που συντάσσονταν κατά την οθωμανική περίοδο με σκοπό την συλλογή των φόρων.
Τα οθωμανικά κατάστιχα που αφορούν την περιοχή μας, είναι αδημοσίευτα και ακόμη δεν έχουν αναλυθεί με την απαραίτητη εξαντλητική αρχειακή μελέτη. Έχουν όμως συγκεντρωθεί τις τελευταίες δεκαετίες με επιμέλεια της κ. Ε. Μπαλτά. Σε μελέτη της του 20099 παρουσιάζει μέρος αυτών των στοιχείων, δίνοντας μας ενδιαφέρουσες πτυχές της τοπικής κοινωνίας και της οικονομίας στο τμήμα της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου10 για την περίοδο 15ου με 18ο αιώνα.
Στον παρακάτω πίνακα Ι παρουσιάζεται ο φορολογητέος πληθυσμός της περιοχής με βάση τις οθωμανικές απογραφές από το 1540 έως και το 1645, σύμφωνα με την προαναφερθείσα μελέτη.
Ψηφιοποίηση από την φωτοτυπική ανατύπωση του Γ.Κ. Σπηλιάκου, Αθήνα, 2001.
Mαλεβός- Τεύχος 6- 1921
“H κούτρα των Βασσαραίων, πολλά τοιαύτα έχει δεχθή μέχρι σήμερον, δι΄ων δεν σκώπτονται μόνον αλλά και προφανώς υβρίζονται. Ούτω, μας αποκαλούν οι λοιποί Οινούντιοι ου μόνο κεφαλάδες ή σκοινοκέφαλους αλλά και κου…λο-Μπασσαριώτες” απόσπασμα σελ.8
Thanks to Nick Diplaros, our fellow Vassarean from Montreal – Canada.
A documentary made some 23-24 years ago showing the history of Vassaras.
It was filmed by the brother and sister team of George and Mary Chiochios, with family background from Vassaras, but living in the USA.
The film is narrated by the interviewees, both the visitors to the village, and those who have stayed on, and what the future holds for Vassaras.
We thank George and Mary Chiochios for ther support for our village Vassaras.
αναδημοσίευση από το ιστολόγιο spartaarchitecture.blogspot.gr
A documentary made some 23-24 years ago showing the history of Vassaras.
It was filmed by the brother and sister team of George and Mary Chiochios, with family background from Vassaras, but living in the USA.
The film is narrated by the interviewees, both the visitors to the village, and those who have stayed on. They discuss the past, the present and the future of Vassaras.
Thanks to Nick Diplaros, our fellow Vassarean from Montreal – Canada, Continue reading
A documentary made some 23-24 years ago showing the history of Vassaras.
It was filmed by the brother and sister team of George and Mary Chiochios, with family background from Vassaras, but living in the USA.
The film is narrated by the interviewees, both the visitors to the village, and those who have stayed on. They discuss the past, the present and the future of Vassaras.
Thanks to Nick Diplaros, our fellow Vassarean from Montreal – Canada, for uploading.
Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε
καρδιά μου, πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη
και στις τόσες ομορφιές
Γιομίζει η γειτονιά
τραγούδια και φιλιά
την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
μα το ’χω μυστικό Continue reading
Vassara reunion gathering 1995 – Hosted by Vassara Society of Boston
from Nick Diplaros
Συνάντηση των απανταχού Βασσαραίων το 1995
Από το Νίκο Δίπλαρο
Αρχείο ΕΡΤ: από το Ντοκυμαντέρ “ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ” (1985).
In search of lost time is a collection of photographs, narrations – sights and sounds based on the recollections and archives of residents, descendants, visitors and to all those who have a connection to the villages of Vassara and Verroia. The title of this category is borrowed from a book by Marcel Proust; this initiative also aspires to evoke and record memories and remembrances. Continue reading
“- Θειά, να τα πούμε;
[…]
-Τί τα είπατε κι όλα μωρέ;”
Χρόνια πολλά!
απόσπασμα από το περιοδικό ο Μαλεβός Δεκέμβριος 1921.
You must be logged in to post a comment.